ارتودنسی ساده یکی از روش های دندانپزشکی است که هدف آن درمان، پیشگیری و تشخیص ناهنجاری های دندان و فک است؛ همچنین ارتودنسی ساده میتواند باعث ارتقای بهداشت دهان و دندان، تکلم درست و زیبا شدن طرح لبخند بیمار شود. ارتودنسی ساده بهتر است که در سنین پایین تر انجام شود؛ زیرا میزان موفقیت درمانی بیشتر خواهد شد و مشکلات مربوطه نیز سریع تر حل می شوند.
بعد از پایان دوره درمانی با ارتودنسی ساده باید از نگه دارنده استفاده کرد؛ زیرا نگه دارنده باعث حفظ موقعیت دندان ها و فک میشود. ارتودنتیست ممکن است استفاده از نگه دارنده را به مدت چند ماه یا چند سال به شما توصیه کند.
احساس ناراحتی بعد از ارتودنسی ساده میتواند قابل انتظار و معمول باشد؛ زیرا بریس ها با اعمال فشار بر روی دندان ها باعث حرکت آرام آنها میشوند. استفاده از قرص های مسکن میتواند برای کاهش درد موثر باشد.
بهداشت دهان و دندان در طی این پروسه بسیار ضروری است زیرا باکتری ها می توانند باعث پوسیدگی دندان، بیماری های لثه و بوی بد دهان شما بشوند پس باید ۲ بار در روزمسواک بزنید، از نخ دندان برای تمیز کردن لثه و نواحی زیر سیم استفاده کنید و دهان شویه نیز برای حفاظت از مینای دندان هایتان باید مورد استفاده قرار بگیرد.
تکمیل روش های درمانی می تواند ۱ الی ۳ سال طول بکشد که مشکلات دندانی میتواند حدود یک سال و نیم زمان ببرد اما مشکلات فکی به یک سال و نیم دیگر نیز نیاز دارد.
روش های درمانی متعددی برای درمان با ارتودنسی وجود دارد که هر کدام از این روش ها با توجه به میزان و نوع مشکل، هزینه های متفاوتی دارند که در اینجا به معرفی انواع ارتودنسی می پردازیم.
بریس های فلزی یکی از قدیمی ترین روش های درمان با ارتودنسی هستند. در این ارتودنسی، جنس براکت ها از فولاد ضد زنگ است که با چسب بر روی دندان ها چسبانده میشوند و سیم های ارتودنسی به وسیله کش های ارتودنسی به براکت ها متصل میشود. در صورتی که بیمار بخواهد میتوان از بریس و کش های رنگی برای درمان استفاده کرد.
براکت های ارتودنسی دیمون میتواند از جنس فلز، سرامیک و شفاف باشد که در این روش از الاستیک برای متصل کردن سیم ها به براکت ها استفاده نمیشود بلکه از یک مکانیسم خودکار برای کمک به نگه داشتن سیم های ارتودنسی استفاده میکنند؛ به این ترتیب دندان ها کمتر سایش پیدا میکنند و میزان جلسات درمانی نیز کمتر میشود. تنها عیب این سیستم ارتودنسی، هزینه بالای آن است.
ارتودنسی سرامیکی از نظر عملکرد مشابه ارتودنسی فلزی است، اما برای درمان در این روش از براکت های کامپوزیتی یا سرامیکی استفاده میشود. به دلیل اینکه براکت ها همرنگ دندان ها هستند، برای کسانی که نمیخواهند لوازم ارتودنسی بر روی دندان هایشان زیاد جلب توجه کند، ارتودنسی مناسبی خواهد بود.
از مشکلات این سیستم ارتودنسی میتوان به میزان شکنندگی بالای آن، طولانی تر شدن روند درمانی و هزینه بالای آن اشاره کرد.
ارتودنسی اینویزیلاین از پلاک های شفاف و بی رنگی تهیه شده است که در عین نامرئی بودن، متحرک نیز هستند. بیمار میتواند در هنگام غذاخوردن یا مسواک زدن آنها را از دهان خود خارج کند که این امر باعث ارتقای بهداشت دهان و دندان میشود. چون از هیچگونه فلزی در این سیستم استفاده نشده است امکان ایجاد اسکار یا زخم در دهان وجود ندارد.
این سیستم باید ۲۲ ساعت در شبانه روز استفاده شود. پلاک ها بعد از تصویر برداری ۳ بعدی از دهان و دندان در لابراتور ساخته میشوند و بیمار باید هر ۲ هفته یکبار آنها را تعویض کند که این امر باعث گران تر بودن این روش نسبت به سایر روش های ارتودنسی شده است.
ارتودنسی لینگوال بر پشت دندان ها قرار میگیرد که در آن براکت ها از جنس فلز هستند و به صورت سفارشی ساخته میشوند. در این روش ارتودنسی فشار کمتری بر دندان ها وارد میشود که ممکن است باعث شود دندان ها آزادانه تر حرکت کنند و روند ارتودنسی به خوبی انجام شود. از معایب ارتودنسی لینگوال میتوان به مشکلات تکلم و جویدن، ایجاد زخم و اسکار در دهان و لثه ها و سخت بودن رعایت بهداشت دهان و دندان اشاره کرد.
بریس ها با اعمال فشار بر روی دندان ها، آنها را به آرامی حرکت میدهند تا در موقعیت صحیح خود قرار بگیرند. اما سیم قوس میتواند نسبت به سایر لوازم ارتودنسی ثابت بیشترین میزان فشار را بر روی دندان ها وارد کند.
خیر مانعی ندارد؛ اما کمی طول میکشد تا به وجود بریس ها عادت کنید؛ همچنین میتوانید از پوشش های مخصوصی استفاده کنید که با کشیدن آنها روی بریس ها به راحتی میتوانید از ساز خود استفاده کنید.
بله اما باید در حین ورزش از محافظ دهانی استفاده کنید.
اگر در ارتودنسی اینویزیلاین از سیگار استفاده کنید، ممکن است باعث تغییر رنگ پلاک ها شود. سیگار همچنین می تواند باعث آسیب به بافت و استخوان ها و ایجاد لک بر روی دندان ها شود و پروسه درمانی را نیز طولانیتر کند.
پستانک برای نوزادان طراحی شده است و استفاده از آن میتواند باعث آرامش نوزاد بشود اما برای سنین بالاتر از ۲ سالگی مناسب نیست. گاهی مادران از محلول های شیرین کننده در پستانک بچه استفاده میکنند که این محلول ها میتواند باعث آسیب به دندان های کودک بشود.
در این دوره باید از مصرف خوراکی های سفت وچسبنده خودداری کنید و بیشتر از موادغذایی حاوی مواد معدنی، کلسیم و ویتامین استفاده کنید.
بیشتر بخوانید : ارتودنسی از داخل ، ارتودنسی ژله ای