روش درمان ارتودنسی طولانی مدت است و بیمار پس از نصب براکت های ثابت بر دندان های خود نمی تواند تا مدت طولانی آن ها را بردارد. وقتی که فاصله دندان ها کمتر میشود و براکت ها شل می شوند خاصیت جابجایی دندان ها در ارتودنسی کم می شود ؛ بنابر این بیمار باید در زمان های مشخص شده به مطب مراجعه کند تا متخصص ارتودنسی برای ادامه روند درمان براکت ها را محکم تر کند. دندانپزشک قبل از اقدام به نصب براکت ها با توجه به سختی درمان ارتودنسی و طولانی مدت بودن آن لازم است که با مشاهده مشکلاتی از قبیل پوسیدگی دندان ها ابتدا باید برای ترمیم و بازسازی آنها اقدام به ارتودنسی دندان پوسیده اقدام کند.
مواد اسیدی بدست آمده از پلاکهای تشکیل شده بر ندانها لایه سخت دندان را از بین می برد که به اصطلاح دندان دچار پوسیدگی شده است. دندان پوسیده ممکن است پس از مدتی تکه تکه بشود؛ اما ریشه دندان در لثه باقی می ماند و اصل دندان امکان درمان مجدد را ندارد. پس به طور کلی اگر بیمار بهداشت دهان و دندان را رعایت نکند یک لایه چسبناک بر روی دندان ها به وجود می آید که پس از زمانی باعث از بین بردن دندان ها می شود.
با مراجعه بیمار برای ارتودنسی دندان ها دندانپزشک باید دندان های او را به دقت معاینه و بررسی کند؛ چون ممکن است برخی از دندان ها از داخل دچار پوسیدگی شده باشند و حتی خود بیمار از وجود آن ها هیچ اطلاعی نداشته باشد و اگر بدون توجه به دندان پوسیده درمان ارتودنسی را انجام دهیم ممکن است به راحتی از بین بروند؛ چون تحمل فشار را ندارند. روند انجام درمان پوسیدگی در هنگام ارتودنسی مانع درمان ارتودنسی نیست.
حال اگر دندان بیمار در فرایند بازه درمان ارتودنسی دچار پوسیدگی شود دندانپزشک باید براکت ها را از دهان بیمار خارج کند تا دندان پوسیده را ترمیم و بازسازی کند و این امر باعث بیشتر شدن بازه درمان و تعداد جلسات می شود. فشاری که براکت ها بر دندان پوسیده وارد می کنند باعث تشدید پوسیدگی در دندان میشود. در ارتودنسی دندان های سالم قدرت در مقابل فشار براکتهای ارتودنسی را دارند و تنها ریشه آن ها حرکت می کند وتاج دندان هیچ صدمهای نمیبیند؛ اما در دندان های پوسیده وضعیت اینگونه نیست و ساختمان دندانها شکننده و ضعیفی است که در ارتودنسی عامل فشار باعث سریع تر شدن روند پاشیدن و تخریب دندان پوسیده می باشد. پس با مراجعه به دندانپزشک و تهیه عکس رادیولوژی از دندان ها و برسی آن قبل از انجام ارتودنسی امری لازم است.
پوسیدگی دندان از جمله شایع ترین مشکلات بهداشتی در جهان است که در میان کودکان، نوجوانان و به خصوص در افراد بالغ رایج تر است که با درمان حفره ها از بزدگ تر شدن حفره ها و عمیق تر شدن لایه ها جلوگیری می کند و عدم درمان آن باعث ایجاد دندان درد شدید، عفونت و از دست رفتن دندان منجر می شود. بهترین راه های مقابله عبارتند از:
پوسیدگی دندان در سطح سخت دندان ایجاد می شود که حفره ها باعث گسترش یک دهانه کوچک یا یک منفذ در دندان بیمار می شود و با عوامل مختلفی به وجود می آیید عبارتند از:
والدین کودکان تصور می کنند که کودکان آن ها با مصرف قطره آهن دچار پوسیدگی دندان می شوند؛ اما این گونه نیست و قطره آهن فقط سبب تغییر رنگ دندان های پوسیده می شود.
مهم ترین عوامل پوسیدگیها شامل موارد زیر است:
طیق تحقیقات بعد از خوردن غذا و رسیدن مواد قندی به میکروب های پلاک دندان به مدت دو تا پنج دقیقه طول می کشد تا اسید ایجاد شود و بعد از ده دقیقه میزان اسید به بیشترین حالت خود می رسد ممکن است تا یک ساعت در همان میزان بماند سپس کم کم به حال عادی خود بر می گردد که با هر وعده غذا خوردن محیط پلاک میکروبی مجدد اسیدی می شود که اگر پس از مدتی لکه هایی بر دندان هایشان به وجود بیاید نشانه شروع فعالیت پوسیدگی در دندان است.
به طور کلی کودک با هر بار مصرف شیرینی یا مواد غذایی حالت ایجاد اسیدی میکرب های داهان را تجدید می کند که در طول زمان دندان او دچار پوسیدگی می شود؛ ولی پوسیدگی دندان بیشتر بیماری نوجوانان است؛ چون دندان ها معمولاً بلافاصله بعد از بیرون آمدن ممکن است بیشتر خراب شوند تا در سنین بزگسالی که مدتی از حضور آن ها در دهان گذشته است. پس رعایت مراقبت و نگهداری از دندان ها در جوانی از اهمیت بیشتری برخوردار است.